"دورمنه داد داد" بازی محلی بخش روداب

یکی از بازیهای بسیار جالب و با نشاط  و البته پر هیجان کلاته میر علی که متاسفانه  به طور کامل به فراموشی سپرده شده است ، بازی " دورمنه داد داد " است . همان طور که از اسم این بازی هم پیداست کمی خشونت نیز چاشنی آن می باشد . این بازی هم به مانند بسیاری دیگر از بازیهای قدیمی ، با انتخاب افراد دو تیم  با روش " هلی هلی ، سرخت د کلی " شروع می شود : به این صورت که دو نفر که از بقیه خبره تر  هستند به عنوان "سر استا " ( همان سر تیم یا سر استاد ) انتخاب می شدند و مابقی افراد به صورت گروههای دو نفره با اسامی جعلی  (  که گاهی این اسامی بسیار پرت و  پلا بودند مثلا یک نفر  کوه و یه نفر پشته  یا یک نفر کفتر و یک نفر کلاغ )  خود را به سر استاها معرفی می کردند و سراستاها شانسی یکی از دو اسم جعلی را انتخاب و نفر به گروه آنها اضافه می شد .  پس از یارچینی ، موقعیت تیم ها با روش " خشک و تر " مشخص می شد ( بدین صورت که  سفالی و یا سنگ صافی را بر می داشتند و یک طرف آنرا خیس کرده و طرف دیگر هم خشک باقی می ماند  و سپس آنرا به هوا پرتاب می کردند . اگر سمت خیس بر روی زمین قرار می گرفت تیمی که  "تر " گفته بود قایم می شد و برعکس ) .روش بازی : پس از یارچینی ، تیمی که برنده " خشک و تر " شده بود  ( تیم ۱ ) باید مثل بازی " قایم باشک " در مکانهای مختلف مخفی می شد  ( غیر از یک نفر )  ولی فرق عمده با قایم باشک در مساحت در نظر گرفته شده برای مخفی شدن در این بازی است که تفریبا یک سوم و شاید نصف روستا ( در حدود ۴-۳ هکتار ) را در بر می گیرد . البته قبل از قایم شدن ، هر یک از نفراتی که قایم می شدند  دسته ای از گیاه "حره تلخ  " ( گیاه بوته ای تلخ و نسبتا محکمی است که به رنگ سبز کم رنگ در مناطق کویری به صورت خودرو می روید . اگر عکس پیدا کنم حتما برای وبلاگ قرار می دهم ) به شکل جارو تهیه می کردند و از این دسته حره به عنوان شلاق استفاده می کردند .

دسته دوم نیز در " سر مل " باقی می ماند ( تیم ۲ )  و " سر استای " دسته دوم پس از شروع بازی ، تلاش می کند که نفرات گروه اول را پیدا کند  . و اما جستجو برای یافتن افراد گروه  توسط سراستا گروه  ۲ و تک نفر باقی مانده  از گروه ۱ انجام می گیرد . در حقیقت نفر گروه  ۱ به عنوان جاسوس همراه با  سر استای گروه ۲ حرکت کرده و با صدای بلند موقعیت لحظه ای و به قول امروزی ها  موقعیت آنلاین  سر استا را برای افراد گروه خودش فریاد می زند که در اصطلاح بازی به آن " قلوری " ( ghelovry ) گویند . شروع قلوری معمولا با آی " بود . نمونه ای از قلوری را هم که به یاد دارم  با لهجه روستایی خودم برای شما می نویسم"   آی  و راه افتی . آی دره میه ور طرف شرکت نفت . آی د ری بومای علی اکبراس . آی دره میه ور طرف خرابه های اغل قدرت ."  و این فریاد تا آخر بازی ادامه داشت . با این نشانی دادن ، افراد گروه ۱  موقعت خود را تثبیت می کردند و  با دور شدن سر استا از محل مل ، ناگهان با دسته های حره از مخفیگاههای خود بیرون می آمدند و  خود را به محل مل می رساندند و  شروع به کتک کاری افراد گروه ۲ می کردند . افراد گرود ۲ نیز با فریادهای " آی داد ، آی داد " ، سر استای گروهشان را از این کتک کاری آگاه می کردند و او نیز با شتاب خود را به محل مل می رساند . کتک کاری تا رسیدن سر استا به محل مل ادامه داشت و به محض رسیدن او ، کتک کاری تمام می شد و جای تیم ها عوض می شد و بازی ادامه پیدا می کرد . البته در هر زمانی از قلوری که سر استا حداقل یکی از افراد گروه مقابل را در مخفیگاهش می دید هم بازی متوقف شده و جای تیم ها عوض می شد .

این بازی پر هیجان بیشتر در فصل بهار و تابستان انجام می شد و حداقل افراد برای بازی ۶ نفر می باشد که طبیعتا هر چه تعداد بالاتر باشد بازی زیباتر خواهد شد .

وبلاگ روستای کلاته میر علی