تقدیم به کبوتران دوچاهی، ویژه ی همایش شعر " کبوتران دوچاهی "
چهارشنبه, ۱۶ بهمن ۱۳۹۲، ۰۴:۳۰ ق.ظ
تقدیم به کبوتران دو چاهی:
با تمام توان می درخشند و تابش خود را از هیچ کس دریغ نمی دارند
ابزارشان، روشنائی است و هدفشان روشنگری به سوی او!
همه را دوست دارند و به سوی دوست گرا می دهند
می درخشنـــــد و همه را نـــــور می دهنـــــد!
حتی به او که، به آسمانها، هرگز نمی نگرد
و آنانی که فراموششان کرده اند
آنها باز هم می درخشند.
و فراتر از ستارها
کبوتران دوچاهی !
کبوترانی عاشق
کبوترانی از جنس نور
کبوترانی که رفتند، تا وصال
و دوچـــاهی، مشعوف کبوتــران !
و زمین، مبهوت از، اخلاص کبوتـــران !
از پرتو نوری که تا ابد در آن، جلوه می کند.
حقا کبوتران دوچـــاهی خوش پر گشودند و رفتند
کبوتران دوچاهی رفتند و ستاره هایی جاودانه شدند، لیک
ستاره ها هر چند از ما دورند، اما می درخشند تا نشانی باشند، برای ما !
کبوترانی از جنس نور
کبوترانی که رفتند، تا وصال
و دوچـــاهی، مشعوف کبوتــران !
و زمین، مبهوت از، اخلاص کبوتـــران !
از پرتو نوری که تا ابد در آن، جلوه می کند.
حقا کبوتران دوچـــاهی خوش پر گشودند و رفتند
کبوتران دوچاهی رفتند و ستاره هایی جاودانه شدند، لیک
ستاره ها هر چند از ما دورند، اما می درخشند تا نشانی باشند، برای ما !
۹۲/۱۱/۱۶
**-این نکته ها را در نظر بگیرید و اصلاح کنید :1- ابزارشان :چراغشان /2-گرا :...سوی دوست را نشان می دهند /3-به جای خط اوّل و آخر این شعر را پیشنهاد می کنم :با سقف و سرای کوته این شهر ای وای ستاره ها ز ما دورند . 4- از کلمه های شعرهای زیر برای تغییر قسمت دوم نوشته خودتان کمک بگیرید.
بال افشانی آن جفت کبوتر را/ در افق میبینی/ که چنان بالابال/ دشت را با ابر /«شاید روزی کبوتری چاهی/ این زمزمه را دوباره سر گیرد/ و آنگاه به شادی هزا«تهی افتاده اینک آشیانشان/ به سان پیکری بی زندگانی/ کبوترها همه پرواز کردند / به رنگ آرزوهای جوانی.ران لب/ آزاد به هرکرانه پر گیرد». آشتی دادند؟… : اکنون که در آن بلند میبالند/ در چشم کبوتران من، این