با باغبان خسته

تابوت را ز خانه زهرا که می برد؟
از بیت جبرئیل صفا را که می برد؟

مولا که سر نهاده به دیوار، بی قرار
خونابه را زپهلوی زهرا که می برد؟

جز دختری که مات دعاهای مادر است
سجاده را به خلوت شبها که می برد؟

وقتی که کوچه تنگ و دلی سنگ می شود
طفل صغیر را به تماشا که می برد؟

با باغبان خسته بگویید در بهار
آتش به باغ تازه شکوفا که می برد؟

چشمان کودکان به پدر خیره مانده است
تابوت را به شانه اش آیا می برد؟

شعر از جواد موسی زاده