درد دل مادر شهید گمنام
|
آی قــصــــه قــصــــه قــصــــه |
|
نــــون و پنیـــــــر و پسـتـــــه
|
|
یــــک زن قـــد خـمـیــــــــــده |
|
روی زمیـــــــن نشـسـتــــــه |
|
یــــک زن قـــد خــمیــــــــــده |
|
یـــــــــک زن دلشــکسـتـــــه |
|
کـــه چــادرش خــاکیـــــــه |
|
روی زمیـــــــن نــشسـتـــــه |
|
دست میذاره رو زانــــــــوش |
|
زانـــــوشــــو هی میمالــــه |
|
تندتند میـگه یا علــــــــــــی |
|
درد میــــــکشـــــه مینالــــه |
|
شـکسـتــــه و تـکیـــــــــــده |
|
صــــورت خیــس و گلفـــــام |
|
دست میکشه روی قبــــــــر |
|
قبـــــــر شهیـــــــد گمنـــــام |
|
آب میـــــریـــزه روی قبــــــــر |
|
با دستـــــــــای ضعیـفــــش |
|
قبـرو مـیشــــــــوره و بـعــــد |
|
دست میکنه تـــو کیفـــــش |
|
از تـــــو کـیفش یـه جـعبــــه |
|
خــــرما میـــــاره بیـــــــــرون |
|
میـــــــذاره روی اون قبــــــــر |
|
بــهش میگه مادرجـــــــون |
|
به قربـــون بـی کسیـــــــــت |
|
چـــــــــرا مــــــادر نـــــداری؟ |
|
پنج شنبـــــــه هـا بــــه روی |
|
پــای کــــی سر میــــذاری؟ |
|
بابات کجاســـت عزیــــــزم؟ |
|
بــــــــــــرادرت خـــــــواهرت؟ |
|
حــرفــــی بزن عــزیــــــــــزم |
|
منــــــم جـــــــای مـــــــادرت |
|
نیـــگا نــکن کــــه پیـــــــــرم |
|
نیــــــگا نــــــکن مریضــــــــم |
|
تو هم عین بچّــــه مــــــــی |
|
بچـــــــــه بــــــی نشونــــــم |
|
همون که رفت و با خـــــــود |
|
بــــــــرده گرمــــــی خونـــــم |
|
میـــــــزنه زیــــــر گریـــــــــــه |
|
ســـــرش رو تکون میـــــــده |
|
درمیـــــــاره یــه عکســــــی |
|
از کیفش نشــــــون میــــده |
|
عکســـــو میبوسـه و بــــــعد |
|
میــــــــذاره روی ســـــرش |
|
عکـــــــس بچـه خوبــــــــش |
|
عــــکس علــــــــــی اکبرش |
|
تو هم عین بچّــــه مــــــــی |
|
بچـــــــــه بــــــی نشونــــــم
|
|
همون که رفت و با خـــــــود |
|
بــــــــرده گرمــــــی خونـــــم |
|
همون که آخرین بــــــــــــــار |
|
وقتــــــی که ترکـــــم می کـرد |
|
نذاشت بـــرم دنبالـــــــــــش |
|
گفت که مامان تــو برگـــــرد |
|
بــــــــــرو کنــــــــــــــار بـابـا |
|
نمــــــی تونــــــه راه بیـــــاد |
|
من خودم دارم میـــــــــــــرم |
|
اونــــــه که تو رو مـــی خواد |
|
گریه ش یهــــو بند میــــــــاد |
|
فکـــــــر میکنــــه و با مکـــث |
|
بغض میــــکنه دوبـــــــــــــاره |
|
خیـــره میشه به اون عکس |
|
دلــم رضــــــا نمـــــــــــی داد |
|
ولـــــــــی بـــــه خـــاطـر اون |
|
دیگه پی اش نـــــرفتــــــــــــم |
|
گفتـــــــم برو مــــــادرجــــون |
|
صورت مـــــن رو بوســــــــــید |
|
بـــــرگشتـــــش و دویــــدش |
|
لبخنـــد زدم زورکـــــــــــــــــی |
|
ســـــــر کــــــوچه رسیــدش |
|
تحملـــــــم تـموم شــــــــــــــد |
|
بــــــه دنبالـــــــش دویــــــدم |
|
ولـــــــــی دیــگه بچـــــــــــه مو |
|
ندیـــــــــــدم و ندیـــــــــــــدم |
|
وقتــــــی رسیدم خونــــــــــــــه |
|
بــابــای پیــــــــــرمــــــــردش |
|
یواشــی زیــــــــر پتــــــــــــــــــو |
|
داشتـــــش گریه میــکردش! |
|
چه شبــــــــــها که به یــــــادش |
|
با گریـــــــــه خوابم می بــرد |
|
باباش چقــــــــدر زورکــــــــــــی |
|
بغضشــــو فرو مـــی خــورد |
|
لـبخنـــــــــدهای زورکــــــــــــــی |
|
اون بغض هــــــای پیرمــــــرد |
|
کارشـــــــو آخــرش کـــــــــــــــرد |
|
مــرد خونـــــم سکتـــه کــــرد |
|
الهـــــــــــــی که بمیـــــــــــــــرم |
|
چشماش به در سفید شــد |
|
آخر نفهمیـــــــــد علـــــــــــــــی |
|
اسیــــــــره یا شهیــــد شـــد |
|
ســــــــــــــــرت رو درد آوردم؟ |
|
بگـــــــم بــــــازم یا بســـــــه؟ |
|
آخ الهـــــــــی بمیــــــــــــــــــرم |
|
سنگــــــت چـــــرا شکستـــه؟ |
|
عـــــــــیب نـــداره مــــــــــــادرم |
|
یه کمــی طاقــــــــت بیـــــــــار |
|
یــه کار نـــــــــــــو دستمــــــــــه |
|
دنـــدون رو جیـــــــگر بــــــــذار |
|
سرویســـــــه نــو عروســــــــــه |
|
دختـــــــــر عـــــــذرا پیــــــــــره |
|
تمــــــــــوم بشه ، یه پولـــــــی |
|
دســــــت منــــــو میگیــــــــره |
|
یـــــه سنگ قبر خوشـــــــــــگل |
|
خــــــــودم بـــرات میــــــــــارم |
|
با فاطمـــــــــــه میــــامــــــــــــو |
|
رو قبـــــــــر تـــــــو میـــــــذارم
|
|
گفتم راستـــــــی فاطـــــــــــمه |
|
رفتـــــــــه به خونـــــه بخـــــت |
|
خیلـــــــــی خونــدم توگوشش |
|
راضــی شدش خیلی سخت |
|
اون نامـــــزدعلـــــــــــــی بــــود |
|
همیـــــــــن علــــــــی اکبــرم |
|
عینهـــــــو دختـــــــــرم بــــــــود |
|
صـــــــدام میـکرد مـــــــــادرم |
|
راستــــــــــــی تو زن گرفتـــــی؟ |
|
یا که هنـــــــــوز نامـــــــزدی؟ |
|
کاشکی مــــــادرت مـیگفـــــــت |
|
هیچ وقت بهش قـول نـــــدی |
|
راستــــــــی یادم رفت بگـــــــم |
|
از دختــــــــــــرم بهــــــــــــاره |
|
اونم شـــــوهر کرد و رفــــــــــت |
|
شوهرشـــــــو دوســــت داره |
|
خواســـــــتگارکه زیاد داشـــــت |
|
ولـــــی جـــــواب نمــــی داد |
|
میگفت عروســی باشــــــــــــه |
|
وقتــــــــی داداشــــــم بیــاد |
|
بـــــــــــــرای ازدواجـــــــــــــــش |
|
داشتـــش خیلی دیر میشد |
|
به پــــای باباش و مــــــــــــــــن |
|
اونــــــم داشت اسیر میشد |
|
همسنگــــــــر علــــــــــی بـــود |
|
دامــــــــاد و میـــــــــگم ننــه |
|
بــــرای مــــــن از علــــــــــــــی |
|
یــــــــه حرفهایـــــــی میزنـه |
|
میــــــــــگه شــــب حـمله بــود |
|
تــــــــو خیبــــر و تو مجنــون |
|
میــــــــــون تیـــــر و تـــرکــــــش |
|
تــــــــو اون گلولــــــــه بارون |
|
یــــــــه ترکــــــــــش خمپـــــــاره |
|
خــورده تـــــــوی گردنــــــش |
|
دیگه تــــــــــو اون شلوغـــــــــی |
|
بچـــــــــــه ها ندیدنـــــــــش |
|
همه اش چــــرا تو حرفـــــــــــام |
|
یاد علــــــــی می افتــــــــم |
|
کجا بودیــــــــــــم عزیــــــــــــــزم |
|
دختـــــرمــــــــو می گفتـــــــم |
|
کنــــــــار ســـــــــفره عقـــــــــــد |
|
وقتــــــــی اونو نشــــونـــدن |
|
یادم نمیره هــــــــــیچ وقـــــــــت |
|
وقتـــــــی خطبـــه رو خوندن |
|
وقتــــــــــی که گفتــــــــن عروس |
|
رفتـــــــــــه که گل بچینـــــــه |
|
با گریــــــــه گفت که رفتــــــــــــه |
|
داداششـــــــــــو ببینــــــــــه |
|
دوبـــــــــــاره و ســــــــــــه بــاره |
|
جلـــــــــوی چشـــــم دامـاد |
|
تمــــــام جبهـــــه رو گشـــــــت |
|
گریـــــــه کرد و جـــــواب داد |
|
رویـــــــــــم سیــاه مـــــــــــادرم |
|
ســــــــــــــــرت رو درد آوردم |
|
آخ آخ ، راستــــــــــــی ببینــــم |
|
قـــــــــرص قلبمـــــو خــوردم |
|
بغضــی کـرد و دستــــــــــــــای |
|
لرزونـــــــــو کرد تو کیفــــش |
|
دســـتـــــــــای پینــه بستـــش |
|
اون دستــــــــای ضعیفـــش |
|
دست هایــی که جــــــــــا داره |
|
آدم بــــــــــراش جـــــون بده |
|
اون دستـــــای ضعیفـــــــــــــش |
|
کـــــــه عرشـــو تکــون میده |
|
اون دستـــــــای ضعیفــــــــــــی |
|
کــــــــه پرشـــــــده ز پینـــــه
|
|
اون دستــــــای ضعیفــــــــــــی |
|
کـــــــــــه مـــــــرد آفرینــــــــه |
|
دســـــت گذاشت رو زانـــوش |
|
همـــــون کوه عشق و صبـــر |
|
با یاعلــــــــــــــــــی بلند شـــد |
|
بلنــــد شــــــد از روی قبــــر |
|
گفت دیـــــگه بــاید بــــــــــــرم |
|
قرص هامــــــــو نخـــــــوردم |
|
حـــــلال بکـــــــن عزیــــــــــــزم |
|
ســــــــــــــــرت رو درد آوردم |
|
بازم مــــــــــــــیام کنـــــــــــارت |
|
عزیزکـــــــــم شنیـــــــــدی؟ |
|
تــــــو هم عین بچه مـــــــــــی |
|
بـــــــــوی اکبــــــرو میــــدی |
|
هــــــــی اشــــــــکهای پیــرزن |
|
زصورتـــــــــش میچکیـــــــد |
|
دور شــــــــد از ســــــر قبــــــــر |
|
ســــــــر قبــــــــر اون شهید |
|
شهیدی که سکتـــه کــــــــــرد |
|
بـــابـــای پیرمــــــــــــــردش |
|
خواهر اون وقت عقــــــــــــــد |
|
همـــــــه ش گریه میکردش |
|
اون که تا حــــالا غیـــــــــــر از |
|
فاطمــــه مــادر نداشـــــــت |
|
تیرخــــــورده بود گردنـــــــــش |
|
روی تنـــــش سر نداشــــت |
|
دستـــــهای اون شهیــــــــــد |
|
بــــه پشــت مــــادرش بـود |
|
مـــــادر نفهمیــــــــــــد که اون |
|
علــــــــی اکبـــرش بــــــود |
|
مـــــادرو همراهــــــــــــی کرد |
|
گفــــــــت که مهربونــــــــم |
|
غصـــه نـــــخور مـــــــــــــادرم |
|
تمامشــــــو مـــی دونـــــم |
|
آی قــصـــه قــصـــه قــصـــه |
|
نــــون و پنیـــــــر و پسـتــــه |
|
خواهــــــری که با گریـــــــــــه |
|
ســــــــر سفره نشستـــــه |
|
یــــــک زن قـــد خمیـــــــــــده |
|
ســــنگ قبــــر شکستـــــه |
|
گریــــــــه هـــای پیرمــــــــــرد |
|
بگـــــــــم بازم یا بســـــــــه؟ |
شاعر : زنده یاد ، ابوالفضل سپهر
