نگاه های آزاردهنده
تا کنون زیاد در مورد حجاب بانوان صحبت و موشکافی کرده ایم . مدت ها بر سر بد حجابی زنان مقاله ها نوشتیم ، اما به یک مسئله کم توجه کرده و کمتر در مورد آن دقت کرده ایم و آن نوع نگاه مردان است .
دیر زمانی است که برخی از مردان اجتماع ما گویا یادشان رفته است که در نگاهشان مدیریت و کنترل داشته باشند!!! متاسفانه امروزه یکی از معضل های رفتاری در جامعه ما از بین رفتن حیا در نوع نگاه مردان است . وقتی به عنوان یک خانم در خیابان های شهر با هر نوع حجاب و پوششی راه می روی ، متوجه می شوی که برخی از آقایان در هر کسوت و لباسی تو را با نگاه نشانه می روند ، نه نگاهی که خیال کنی گذرا باشد ، بلکه نگاهی کاملا دقیق و همه جانبه است . جای بسی تاسف دارد که مردانی با ظاهر مذهبی نیز از این قاعده مستثنی نیستند . بهتر است بگوییم در بسیاری از این دست نگاه ها حجب و حیایی وجود ندارد .
اگر از بسیاری از این آقایان پرسیده شود که چرا نگاهی از سر کنجکاوی زیاد به خانم ها می کنند اکثرا جواب خواهند داد که می خواهند بدانند، خانمی که به آن تماما نگاه می کنند از چه سنخی است و آیا از نظر اخلاقی سالم است یا نه؟ گاهی وضع از ین هم بدتر است و این آقایان با کمال وقاحت می گویند حجاب آن ها باعث می شود که به ایشان نگاه شود . آیا به نظر شما این توجیه ها درست است ؟؟ این نوع از دلیل تراشی ها سر پوش گذاشتن به هوی و هوس قلمداد می شود. در واقع این آقایان به نوعی بیماری نگاه مبتلا هستند که به آن چشم چرانی گفته می شود ، و خودشان خبر ندارند .
مردان ما یادشان رفته است که در تعالیم دینی ما ؛ در قران و احادیث بارها و بارها سفارش شده است که مردان چشمان خود را به زیر بیندازند . و نگاه به زنان نامحرم تیری از تیرهای شیطان است و هیچ توجیهی هم پذیرفته نزد پروردگار نخواهد بود .
با چنین توجیهاتی از سوی آقایان قلم عفوی بر گناهشان کشیده نمی شود ، بلکه ایشان گناه بیشتری بر گناهان خود اضافه می کنند. اگر قرار باشد که مردی به هر بانویی نگاه کند برای این که مطمئن شود که از چه سنخی است ، علاوه بر بیماری چشم چرانی ، دچار بیماری اخلاقی تجسس هم می باشد. زیرا چنان که در قران مجید هم آمده است بسیاری از تجسس ها همراه با ظن و گمان است و ظن و گمان نیز حرام است. از طرف دیگر ، زمانی فرد می تواند به دنبال سالم یا نا سالم بودن زنی برود که بخواهد به عنوان مثال؛ برای ازدواج یا شغلی تحقیق کند ، نه این که هر خانمی با هر نوع پوششی در خیابان از تیر رس نگاهی در امان نباشد .
نگاه کردن به خانمی به علت بد حجابی هم توجیه مناسبی نیست و از چند دلیل هم جدا نمی باشد . اول این که چون فرد نمی تواند نفس خود را کنترل کند این گونه از حرف ها را می زند و دوم فرد راحت طلبی است و نمی خواهد زحمتی برای خود سازی بکشد . و در نهایت این که علت رفتار خود را خارج از وجود خودش جستجو می کند .
یکی از علت های اصلی که بر این مسئله موثر است، این است که در خانواده ها و جامعه ی ما تربیت برای نوع نگاه کردن وجود ندارد. خانواده ها و اجتماع ما در بسیاری از موارد سخت گیری های مناسبی دارد اما در بعضی از مواقع تذکر و یاد دهی مسائل اخلاقی و تربیتی را فراموش کرده است . یکی از این مسائل دخالت نکردن در امور دیگران است ، ما هنوز یاد نگرفته ایم به مسائل دیگران، اگر خودشان نمی خواهند توجه و یا کنکاش نکنیم حتی با نگاه! و هنوز نمی دانیم حتی بعضی از مسائلی را که می بینیم باید خود را به ندیدن بزنیم. بنابراین چون هیچ الگوی تربیتی در این زمینه وجود ندارد، از سوی مردان هیچ توجیهی برای انجام ندادن این رفتار اجتماعی نیز وجود ندارد . حتی مردان ما یادشان رفته است که در تعالیم دینی ما ؛ در قران و احادیث بارها و بارها سفارش شده است که مردان چشمان خود را به زیر بیندازند . و نگاه به زنان نامحرم تیری از تیرهای شیطان است و هیچ توجیهی هم پذیرفته نزد پروردگار نخواهد بود .
جالب است که بسیاری از مردان متاهل زمانی که با همسرانشان در خیابان راه می روند دست به چنین رفتاری نمی زنند ، اما در زمان تنهایی و یا با دوستان خود روی به چنین رفتار بیمارگونه ای می آورند .
فاطمه رئیسی
بخش اجتماعی تبیان
