نقش دوست در سرنوشت انسان!

ای کاش .........

وَ یَوْمَ یَعَضُّ الظَّالِمُ عَلى‏ یَدَیْهِ یَقُولُ یا لَیْتَنِی اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِیلاً (فرقان27)

یا وَیْلَتى‏ لَیْتَنِی لَمْ أَتَّخِذْ فُلاناً خَلِیلاً (فرقان28)

لَقَدْ أَضَلَّنِی عَنِ الذِّکْرِ بَعْدَ إِذْ جاءَنِی وَ کانَ الشَّیْطانُ لِلْإِنْسانِ خَذُولاً (فرقان29)

(27): و روزى که ستمکار (مشرک) دو دست خود را (از روى حسرت) به دندان می گزد و می گوید: اى کاش با پیامبر همراه مى‏شدم.

(28): اى واى بر من! کاش فلانى را دوست خود نمى‏گرفتم.

(29): رفیق من بعد از آن که حقّ از طرف خدا براى من آمد، مرا گمراه ساخت. و شیطان هنگام امید، انسان را رها