نرمش درمقابل آمریکا و دخالت‌های دولت‌های غربی؛ مطرود ملت ایران
به گزارش خبرنگار احزاب باشگاه خبرنگاران؛ تحویل سال 92 برای مردم ایران و به‌ویژه سیاستمداران تنها آغاز یک سال جدید نیست، بلکه آغاز فصل کار و فعالیت انتخاباتی است.
انتظار می‌رود انتخابات و تبلیغات انتخاباتی در جمهوری اسلامی ایران به دلیل اهمیت جایگاه دین و اخلاق در نزد ایرانیان با تمام فضاهای انتخاباتی دنیا متفاوت باشد.
هرچه به ایام انتخابات ریاست‌جمهوری نزدیک می‌شویم تاکید ناصحان و بزرگان عرصه سیاست به پایبندی به اخلاق و ارزش‌های دینی از سوی کاندیداها و فعالان این عرصه در ایام منتهی به انتخابات ریاست‌جمهوری بیشتر می‌شود.
به همین بهانه باشگاه خبرنگاران به بازخوانی رهنمودهای مقام معظم رهبری درباره چگونگی انجام تبلیغات، مناظرات فعالیتهای انتخاباتی پرداخته است که ضرورت دارد کاندیداهای انتخابات ریاست‌جمهوری این بیانات را که به منزله منشور اخلاقی انتخابات است سرلوحه اعمال و برنامه‌های خود قرار دهند.
***حفظ نزاهت و طهارت و پاکیزگی انتخابات
مقام معظم رهبری 31 اردیبهشت 1376 در توصیه‌ای درباره پرهیز از ایجاد کدورت می‌فرمایند: سعی کنید این حرکت زیبا و این حرکت عظیم مردمی را - که حقیقتاً یک آزمایش بزرگ مردمی و ملی و اسلامی است - با همان نزاهت و طهارت و پاکیزگی ای که مطلوب اسلام است، پیش ببرید. البته متن و عموم مردم عزیز کشور ما همین طورند. سعی کنید کدورت ایجاد نشود.
ایشان در همین تاریخ عنوان می‌کنند: ملت ما اهل اخلاق و معنویّت و عاطفه است. نگذارید که فضای انتخاباتی، فضای کدورت شود. هر کدام از نامزدها و طرفدارانشان، برای خودشان تبلیغ کنند؛ اما دوستان و هم میهنان و برادرانشان را که احیاناً از نامزد دیگری حمایت می کنند، زخم خورده و رنج دیده و از خودشان مکدّر نکنند. به این نکته توجّه کنید. این، خیلی مهمّ است.
***پرهیز از اتهام‌زنی و اهانت به یکدیگر
معظم له می‌افزایند: این را هم همه توجّه کنند که بعضی از کارها مربوط به خودی‌ها نیست؛ مربوط به دشمن است. راه انداختن کاروان شادی در عصر عاشورا، مربوط به مردم انقلابی و مسلمان نیست. این کارِ دشمن است. گیرم که عکس یک نامزد انتخاباتی را هم به دست بگیرند؛ این حیله آنهاست. نباید هیچ کس از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری را متّهم کرد که شما از آنها خبر داشتید و آنها طرفدار شمایند. نخیر؛ آنها چه طرفداری از کسانی دارند که اهل دین و معنویّت و این چیزها هستند. ربطی ندارد. شاید خود آن فریب خورده‌هایی هم که در خیابان‌ها سوار بر اتوبوس شدند و آن مناظر زشت را راه انداختند، ندانند که قضیه چیست.
دستی آنها را حرکت می دهد، برای این که فضا را خراب کند؛ برای این که مردم را ناراحت کند؛ برای این که انتخابات را در نظر متدیّنان یک کار نامناسب جلوه دهد و چهره ها را خراب کند. البته مسؤولان باید بگردند و آن دست پنهان را پیدا کنند. من مؤکداً به مسؤولان توصیه می کنم و از آنها می خواهم که بگردند و آن دستهای پنهانی که این زشتکاری‌ها را انجام می دهند، پیدا کنند. از آنها نباید گذشت.
صحبت سرِ اینها نیست؛ صحبت سر غفلت‌هایی است که ممکن است خدای نکرده گاهی از خودی‌ها سر بزند. بعضی‌ها را متّهم کنند و بعضی‌ها را مورد اهانت قرار دهند. این کار درست نیست. البته تبلیغات منطقی و معقول و با استدلال، اشکالی ندارد؛ لیکن نباید فضا را خراب و مکدّر کرد.
***تاکید بر رقابت سالم بدون تهمت‌زنی و بدگوئی
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای 14 بهمن 1390 تاکید می‌کنند: آنچه در انتخابات لازم است،رقابت سالم است؛ رقابت بدون تهمت‌زنی و بدگوئی به یکدیگر است. فضای انتخابات باید سالم باشد.
***نرمش درمقابل آمریکا و دخالت‌های دولت‌های غربی؛ مطرود ملت ایران
رهبر انقلاب 31 اردیبهشت ماه 1376 می‌فرمایند: اگر کسی از نامزدهای ریاست‌جمهوری، کمترین نشانه نرمشی در مقابل آمریکا، در مقابل دخالت‌های دولت‌های غربی، در مقابل تجاوزهای فرهنگی و سیاسی بیگانگان نشان دهد، نشان دهد، همه دنیا باید بدانند که ملت ما به چنین کسی قطعا رای نخواهد داد و نیز در مقابل تهاجم فرهنگی بیگانه ایستادگی خواهد کرد. مواضع ملت ایران، همان مواضعی است که به خاطر آن انقلاب کرده است.
***نامشروع بودن ترجیح خواست دشمن بر خواست ملت
ایشان 10 بهمن 1383 تصریح می‌کنند: هر دولتی در ایران اسلامی که به مردم خود تکیه نداشته باشد، مشروع نیست. آن مسؤولی که خواست دشمن را بر خواست ملت ترجیح بدهد، در مقابل دشمن ضعفنشان بدهد و حاضر باشد ضعف خود را بر ملت تحمیل کند، از مردم نیست؛ مردم چنین مسؤول و دولتمداری را قبول ندارند.
***خطر میل به سازش (با دشمن) و چسبیدن به منافع نقد، کسانی که روی مردم اثر می‌گذارند را تهدید می‌کنند
معظم له 14 خرداد 1379 متذکر می‌شوند: اما کسانی که روی مردم اثر می گذارند - کسانی که حرفشان، اقدامشان، عملشان، منششان، نوشته شان، روی مردم اثر می گذارد - چند خطر بزرگ آنها تهدیدشان می کند که باید بسیار مراقب باشند. یکی خطر خسته شدن است، یکی خطر راحت طلبی است، یکی خطر میل به سازش است، یکی خطر چسبیدن به منافع نقد است.
***لحظه‌ای به دشمن خوشبین نباشید
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای می‌افزایند: باید ایمان و پارسایی خودشان را تقویت کنند؛ باید اتکای خودشان را به لطف و فضل خدا زیاد کنند؛ باید به دشمن لحظه ای خوشبین نباشند؛ دشمن درصدد ضربه زدن است. اگر خواص یک کشور - یعنی نیروهایی که با زبانشان، با قلمشان، با رفتارشان، با امضایشان، بر روی مسیر یک ملت اثر می گذارند - میل به سازش و راحت طلبی و زندگی مرفه و خوشگذرانی پیدا کنند و از حضور در میدانهای خطر خسته شوند، آن وقت خطر تهدید می کند.
***پرهیز از سازش با مخالفان ایمان، اصل حکومت اسلامی و ولایت‌الهی
رهبر معظم انقلاب 29 شهریور 1374 می‌فرمایند: با همه کسانی که با شما کاری ندارند و اهل صلح و سلامت و اخّوت و برادری هستند، سازش کنید: اما با کسی که با فلسفه وجودی و اساس و ایمان شما و با اصل حکومت اسلامی و ولایت الهی مخالف است؛ سازش نکنید. حواستان جمع باشد.
ایشان 4 شهریور 1386 یادآور می‌شوند: این به نظر من خیلى مهم است که در تعامل با دنیا، انسان جاى خودش را بداند، خواست خودش را بداند، نیرو و قدرت خودش را بداند و بداند که باید چه کار کند.
***ممکن است دو برادر از یکدیگر گله هم داشته باشند، اما در مقابل کسى که به خانه آنها حملهمى‌کند، دوش به دوش، باید در کنار هم بایستند
مقام معظم رهبری 16 فروردین 1371 تصریح می‌کنند: با وحدت و یکپارچگى، «کأنهم بنیان مرصوص»، مثل یک دژ پولادین، در مقابل دشمن بایستید؛ مثل چند برادر در یک خانه. ممکن است دو برادر از یکدیگر کدورت و گله هم داشته باشند، اما در مقابل کسى که به خانه‌ى آنها حمله مى‌کند، دوش به دوش، باید در کنار هم بایستند. آحاد ملت باید این گونه باشند. این، یکى از ویژگیهایى است که در این سنگر مى‌توانید حفظ کنید.
معظم‌له 1 فروردین 1376 می‌فرمایند: کسانی که مسئولند؛ و کسانی که تصمیم و اقدام و حرکت و رفتار آنان، فقط رفتار یک شخص نیست؛ بلکه رفتار یک مجموعه است، رفتار یک جامعه است و گاهی در چشم دیگران، رفتار یک کشور است، باید خیلی مراقبت کنند آنان بیش از دیگران مخاطب به خطاب الهی‌اند.
***تاکید بر هشیاری و هوشمندی و احساس روزافزون مسئولیت
حضرت آیت‌الله خامنه ای 2 فروردین 1383عنوان می‌کنند: به نظر من وظیفه‌ای است که در درجه اول قرار دارد-هم برای مسئولان هم برای مردم-؛ به اعتقاد من، هوشیاری و هوشمندی و احساس روزافزون مسئولیت است.
