دو حدیث تکان دهنده...
حدیث اول :
امام صادق علیه السلام به نقل از پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله می فرماید :
وقتی کسی مخفیانه دست به گناهی می زنه این گناه فقط به اون شخص گنهکار ضرر می رسونه و زمانی که گنهکار علنی و آشکارا گناه می کنه و دیگران اعتراضی نمی کنن و ( اون رو از این عمل نهی نمی کنن ) همه مردم ( چه گنهکار و چه غیرگنهکار ) از اون گناه ضرر و آسیب می بینن.
امام صادق علیه السلام در توضیح علت اون می فرماید :
زیرا اون گنهکار با گناه علنی خودش (و دیگران با نهی نکردن گنهکار) دین خدا رو ذلیل می کنن و با این کارشون به دشمنان خدا اقتدا می کنن.
خدایا ما رو از اهانت کنندگان به دینت قرار مده ...
حدیث دوم :
امیرالمومنین علیه السلام می فرماید :
ای مردم ! خداوند بزرگ همه مردم رو به خاطر گناه عده ای خاص عذاب نمیکنه اگه اون عده خاص در خفا و پنهانی این منکر و گناه رو انجام بدن بدون اینکه عامه مردم بفهمن ولی زمانی که اون عده خاص آشکارا دست به گناه بزنن و عامه مردم اعتراضی نکنن هر دو گروه یعنی عامه و خاصه ( خشک و تر ) مستوجب عقاب و مجازات الهی میشن.
