وبلاگ شفاعت نوشت:
بسم الله ...
میلاد دردانه ی حضرت ارباب علی اکبر ِ امام حسین علیه السلام مبارک
-امام زمان(عجّ) در نامه ای خطاب اسحاق بن یعقوب مرقوم فرمودند :
«واکثروا الدعاء بتعجیل الفرج فإنّ ذلک فرجکم» : برای تعجیل در امر فرج ، بسیار دعا کنید که همان فرج شماست.»
(کمال الدین و تمام النعمه ، باب ۴۵، حدیث۴)
امام صادق (ع) فرمودند : «خداوند به ابراهیم وحی فرستاد برایش فرزندی متولد خواهد شد.آن جناب این خبر را به ساره داد. ساره گفت : آیا من فرزندی خواهم زایید در حالی که پیرزنم؟ پس خداوند به ابراهیم وحی فرستاد که او (ساره) خواهد زایید و فرزندانش ( بنی اسرائیل) چهارصد سال عذاب خواهند کشید به خاطر اینکه سخن مرا رد کردند (و در کار خدا شک نمودند) وقتی عذاب و سختی بر بنی اسرائیل طول کشید، به درگاه خداوند چهل روز گریه و ناله کردند؛ پس خداوند به موسی و هارون وحی فرستاد که بنی اسرائیل را خلاص کنند، و از صد و هفتاد سال صرف نظر کرد»
آنگاه امام صادق (ع) فرمودند: «شما نیز اگر این کار را بکنید(چهل روز گریه و ناله و دعا به درگاه خداوند داشته باشید) خدای متعال قطعا فرج ما را برساند؛ ولی اگر چنین نباشد این امر تا آخرین حد خود خواهد رسید»
تفسیر عیاشی ج2 ص154
-مرحوم آیت الله مجتهدی از علمای تهران نقل کردند :
شبی در نجف ، بعد از اتمام نماز جماعت پشت سر آیت الله شهید مدنی و خلوت شدن مسجد، ناگهان دیدم آقای مدنی شروع کرد به گریستن.چون به من اظهار لطف داشتند، به خودم جرأت دادم و از ایشان ، علّت گریه را آن هم این طور ناگهانی پرسیدم.ایشان فرمودند:
بعد از نماز یکی به من گفت :امام زمان(عجّ) را دیده است که به او فرموده اند:
«ببین این شیعیان بعد از نماز بلافاصله به سراغ کارهای خود رفتند و هیچ کدام برای فرج من دعا نکردند.»
من هم تا این را شنیدم ، متأثّر شدم و گریستم.آیت الله مجتهدی (ره) فرمودند : بعداً متوجّه شدم امام زمان(عجّ)، این گلایه را به خود ایشان کرده بود.
(میر مهر ، ص۵۳)
-مرحوم آیت الله بهجت (ره) فرمودند:
مداحی که حال خوبی هم دارد ، به خدمت صاحب الأمر (عجّ) رسیده و آن حضرت به او فرموده است :
«بعد از صلوات بر محمّد و آل محمّد(ص) ، گفته شود :و عجّل فرجهم»
(در محضر آیت الله بهجت ، ج ۳ص ۶۰)
- ونیز فرمودند :
کسانی که در خواب یا بیداری تشرّف حاصل نموده اند ، از آن حضرت شنیده اند که فرموده است :
«برای تعجیل فرج من ، زیاد دعا کنید.»
(همان ،ج ۱ص۱۱۸)
-همچنین فرمودند :
خود او در مسجد سهله، جمکران،در خواب یا بیداری در گوش افرادی از دوستانش بدون این که او را ببینند ، فرموده است :
«فرج من نزدیک است ،دعا کنید.» یا به نقلی فرموده :«فرجم نزدیک شده ، دعا کنید بدا حاصل نشود.»
(همان ،ج۱ص۱۰۸)
۶- و باز فرمودند :
آقایی که زیاد به مسجد جمکران می رود می گفت : حضرت غائب (عجّ) را در مسجد جمکران دیدم ، به من فرمودند :
«به دل سوختگان ما بگو برای ما دعا کنند.» و یک مرتبه از نظرم غائب شد ، نه این که راه برود و کم کم از نظرم غائب شود.
(همان ، ج۲ص۱۱۸)
-یکی از شاگردان مرحوم آیت الله بهاءالدینی می گوید :
سال های بسیاری در قنوت نماز آیت الله بهاء الدینی ، آیات نورانی قرآن کریم و دعاهای مرسوم را می شنیدیم تا این که ناگهان متوجّه شدیم نوع کلمات و عبارات ایشان ، تغییر یافته است.وقتی دستان خود را مقابل صورت می گرفتند، برای حضرت مهدی(عجّ) دعا می کردند:اللهم کن لولیک الحجة بن الحسن ، صلواتک علیه و علی آبآئه…روزی که در محضر آقا بودیم و فرصت مناسبی فراهم شد ، از تغییر رویه ی ایشان پرسیدیم ، به یک جمله بسنده کردند : «حضرت پیغام دادند در قنوت به من دعا کنید.»
(آیت بصیرت ، ص۱۰۷)
-یکی از علمای وارسته و برجسته ی نجف به کربلا مشرّف می شود و در حرم امام حسین(ع) به محضر امام عصر(عجّ) شرفیاب می گردد ، حضرت به او می فرمایند :
«فلانی ببین این جا که دعا مستجاب است ، مردم به فکر من نیستند و برای فرج من دعا نمی کنند.»
سپس حضرت ، تصرّف ولایتی می فرمایند و آن عالم ربّانی ، خواسته های مردم را می شنود که هر کدام برای حوائج شخصی خود دعا می کنند.
امام می فرمایند :
«شنیدی؟! حتی یک نفر از این زائران نگفت : خدایا فرج مهدی را برسان.»
(مجله ی موعود ،شماره ۱۳، مقاله ی آقای هاشمی نژاد)
- حاج محمّد علی فشندی تهرانی می گوید :
در مسجد جمکران قم ، اعمال را به جا آوردم و با همسرم می آمدم.دیدم آقایی نورانی داخل صحن شده و قصد دارند طرف مسجد بروند.گفتم :این سیّد در این هوای گرم تابستان از راه رسیده و تشنه است.ظرف آبی به دست او دادم تا بنوشد ، پس از آن که ظرف آب را پس داد ، گفتم :آقا شما دعا کنید و فرج امام زمان را از خدا بخواهید تا امر فرجش نزدیک گردد. فرمود:
«شیعیان ما به اندازه ی آب خوردنی ما را نمی خواهند ، اگر بخواهند دعا می کنند و فرج ما می رسد.»
این را فرمود و تا نگاه کردم ، آقا را ندیدم . فهمیدم وجود اقدس امام زمان(عجّ) را زیارت کردم و حضرتش امر به دعا به نموده است.
(شیفتگان حضرت مهدی(عجّ) ، ج۱ص۱۵۵)
و تأکیدات و سفارشات همچنان ادامه دارد …
حال به این کلام نورانی دقت نمائید :
ابو بصیر می گوید : از امام صادق(ع) شنیدم که فرمودند :
«هر که از یاران ما که یکی از برادران (دینی اش) در مورد کاری از او کمک بخواهد ، ولی او تا آن جا که می تواند ، در آن کوشش نکند ، به خدا و رسولش و مؤمنین خیانت کرده است.»پرسیدم مقصود شما از مؤمنین چه افرادی هستند ؟
حضرت فرمودند :«از زمان امیر المؤمنین تا آخر آنان.»
(اصول کافی،کتاب ایمان و کفر،باب کسی که برای برادر دینی خود خیر اندیشی نکند،حدیث۳)
کامل ترین و مظلوم ترین مؤمن عالَم یعنی امام زمان(عجّ) با تأکید و تکرار فراوان از ما طلب کمک و یاری نموده و دعای زیاد برای فرجش را از ما خواسته است.حال اگر کما در راه یاری امامان ، آنچه در توان داریم به کار نگیریم و روز و شبمان را با ذکر فرج منوّر نسازیم ، به تصریح امام صادق(ع) در حق خدای عزّوجلّ و رسول گرامیش(ص) و ائمّه ی اطهار(ع) خیانت کرده ایم!
به خدا پناه می برریم.
(دعای همیشگی برای فرج را با سعی و تلاش در انجام واجبات و ترک گناهان همراه کنیم.)
