دلنوشته یک جهادگر بازنشسته در منطقه دوچاهی روداب
بسمه تعالی
باجهادی ها دلم خو کرده است عشق را زین بوستان بو کرده است
با جهادی های عاشق سالهاست خاطر درد آشنایم آشناست
باجهادی ها، جهاد آموختم عشق را در این نهاد آموختم
عشق مردم عشق گندم عشق کار عشق صحرا عشق دریا عشق یار
هنوز بیش از ۱۶ سال نداشتم که از حضور جوانانی ( بنام جهادیها )به منطقه روداب سبزوار(دوچاهی) باخبر شدم جوانانی که خبر اخلاص خوشرویی و پرکاری آنان در منطقه پیچیده بود و همه مردم آرزوی دیدن آنان را داشتند. آنها تمامی کارهایی که امروز چندین وزارتخانه در روستاها بسختی انجام می دهند با تمام توان عهده دار بودند و خم به ابرو نمی آوردند . کارهای فرهنگی آنان بیشتر از از کارهای عمرانی آنهامورد توجه مردم واقع شده بود. آنان شبانه روز کار می کردند و از مردم هیچ توقعی نداشتند و حتی چیزی بعنوان هدیه از مردم قبولی نمی کردند.( برخلاف زمان شاه که مامورین بازور از مردم پول و آذوقه طلب می کردند.)
اردوهای جهادی محل تزکیه ، فراگیری احکام ، خوسازی و انتقاد از خود و۰۰۰ بود . روستاهای منطقه با حضور آنهاجانی تازه گرفته بود و اخلاص و ایمان و چهره های نورانی آنها باعث جذب جوانان و مردم روستاها شده بود.
امام افسوس که دشمن با هجوم خود فرصت طلایی سازندگی دوران اول انقلاب، با آن جوانان پر شور که اکثرا دانشجو بودندرا از ایران گرفت . عده زیادی از این جوانان به جبهه ها شتافتند و برخی توفیق شهادت یافتند. امام تعدادی نیز توفیق ادامه خدمت پیدا کردند و انصافا خدمات شایسته ای نیز انجام دادند.
و امام اکنون دوران بازنشستگی یکایک آنان فرا می رسد و کم کم از دوستان و محل کار خود خدا حافظی میکنند. اگر چه از اینکه بسلامتی بعد از سی سال خدمت صادقانه، جهاد کشاورزی را ترک می کنند خوشخالیم . اما بدون تردید با یادی از گذشته و دوران جوانی و جهاد سازندگی وجوانان و شهیدان آن ، غصه ای پنهان در خود احساس می کنیم و با خود می گویییم آیا بار دیگر ایران دورانی با آن شور و اخلاص و مردمی با آن مهربانی و جوانان با آن دلباختگی برای خدمت صادقانه را تجربه خواهد کرد؟
"برهانی" بیاد بازنشستگی دوتن از بهترین همکاران عزیزم در دبیرخانه جهاد کشاورزی
منبع: keshavarz115.blogfa.com
به زودی گزارش و تصاویر حضور جهاد گران بسیج سازندگی در سال جاری منتشر خواهد شد.
